کشورهای جنوب شرق آسیا به سبب موقعیت ژئوپلیتیک بسیار مورد توجه دولت‌مردان پکن قرار گرفته است. ازاین‌رو کشور چین با به کارگیری ابزارهای متنوع نسبت به حضور و مشروعیت بخشی به اقدامات و فعالیت‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در جهت تأمین منافع خود در این منطقه گام‌های مؤثری برداشته است. مقامات پکن با تأکید بیشتر بر رویکرد قدرت نرم و با بهره‌گیری از دیپلماسی دینی استراتژی جدیدی را اتخاذ نموده تا به هدف خود مبنی بر افزایش پتانسیل و توانایی‌ها در منطقه جنوب شرق آسیا دست یابند. پژوهش حاضر به دنبال پاسخگویی به این سؤال است که "چگونه مؤلفه دیپلماسی دین در سیاست خارجی چین در جنوب شرق آسیا در سال‌های 2020-2010 تأثیر گذاشته است؟" فرضیه اصلی این مقاله این است که "دیپلماسی دین از طریق گسترش مبادلات مذهبی بر سیاست خارجی پکن در منطقه جنوب شرق آسیا تأثیر گذاشته و منجر به افزایش قدرت نرم چین در این منطقه گشته است." روش بررسی این پژوهش تحلیلی-تبیینی و جمع‌آوری داده‌ها و اطلاعات مقاله از طریق روش کتابخانه‌ای و اینترنتی است. هدف این پژوهش، پرداختن به دیپلماسی دینی به عنوان یکی از ابزارهای مؤثر در سیاست خارجی این کشور در منطقه جنوب شرق آسیا است.
مدرس, محمدولی, & حداد زند, شیرین. (1401). نقش دیپلماسی دین در سیاست خارجی چین و تأثیر آن بر جنوب شرق آسیا 2020-2010. فصلنامه مطالعات فرهنگ دیپلماسی, 1(2), 1-22.
MLA
محمدولی مدرس; شیرین حداد زند. "نقش دیپلماسی دین در سیاست خارجی چین و تأثیر آن بر جنوب شرق آسیا 2020-2010". فصلنامه مطالعات فرهنگ دیپلماسی, 1, 2, 1401, 1-22.
HARVARD
مدرس, محمدولی, حداد زند, شیرین. (1401). 'نقش دیپلماسی دین در سیاست خارجی چین و تأثیر آن بر جنوب شرق آسیا 2020-2010', فصلنامه مطالعات فرهنگ دیپلماسی, 1(2), pp. 1-22.
VANCOUVER
مدرس, محمدولی, حداد زند, شیرین. نقش دیپلماسی دین در سیاست خارجی چین و تأثیر آن بر جنوب شرق آسیا 2020-2010. فصلنامه مطالعات فرهنگ دیپلماسی, 1401; 1(2): 1-22.
)